کارل استالینگ سپس به شرکت برادران وارنر پیوست و بر روی 600 آهنگ معروف Looney Tunes و Merrie Melodies کار کرد.

بنابراین زمانی که MGM تصمیم گرفت که واحد انیمیشن مستقل خود را درسال 1938 تاسیس کند طبیعی بود که از بسیاری از کارکنان هارمن-آیزینگ دعوت به کار کند. در نتیجه بردلی به صورت تمام وقت به استخدام MGM در آمد.

موسیقی کارتون در اواسط دهه 30 قرن بیست، ترکیبی از آهنگ های معروف و افکت های صوتی که هر از گاهی مورد استفاده قرار می گرفتند بود. در واقع از اواخر دهه سی عنصر قصه گویی موسیقی نسبت به افکت های صوتی اهمیت بیشتری یافت.

روی پرندرگست (Roy Prendergast) در کتاب خود با عنوان موسیقی فیلم، یک هنر نادیده گرفته شده (1992) داستان نارضایتی بردلی را از کلاژ ساده آهنگ های معروف بیان می کند. بردلی سراغ فِرِد کوئیمبی می رود و از او می پرسد که امکان دارد سبک موسیقایی جدیدی بوجود آورد که تقلید نزدیکی باشد از آنچه به تصویر کشیده می شود. کوئیمبی از این پیشنهاد بردلی استقبال می کند که قبل از انجام امور انیمیشنی، موسیقی آن را بسازد که این کار خلاف آن چه تا کنون رخ می داد بود زیرا موسیقی پس از پایان امور انیمیشنی ساخته می شد.

بنابراین بردلی زبانی موسیقایی بوجود آورد که با حرکت ها، شخصیت ها و احساسات خاص رابطه تنگاتنگی داشت. تا اوایل دهه 50 قرن بیست، موسیقی بردلی آن قدر خوب رشد کرده بود که او می توانست بخش های طولانی یک انیمیشن را بدون استفاده از موسیقی رایج و تنها با استفاده از مجموعه استعارات موسیقایی خود بسازد.

به عنوان مثال، آغاز دو تفنگدار (1952) را در نظر بگیرید. این انیمیشن هجوی بود از فیلم های تازه تولید شده (سه تفنگدار-1948، سیراند دو برگراک-1950 و اسکاراموچ-1950) که با یک سرود قهرمانی به نام «ما مزدوریم» که از دختر غرب طلایی (1938) ساخته MGM گرفته شده است، آغاز می شود. البته پس از اینکه تامی از پشت به جری بر می خورد شعر متوقف می شود و حرکات پانتومیمی به همراهی زبان موسیقایی بردلی به اجرا در می آید. تضاد بین «مزدوران» بسیار خوش آهنگ و علامت گذاری های (punctuations) موسیقایی بسیار زیرکانه و بسیار قابل توجه است.

صحنه ای از کنسرتو گربه

بردلی یک آهنگ ساز بسیار با استعداد بود نه یک قطعه ساز معمولی. او همچنین توانایی هجو و همساز کردن آثار دیگر را نیز داشت. شاید بهترین نمونه این کار کنسرتو گربه (1947) باشد که در آن بردلی راپسودی مجارستانی دوم لیست (Liszt) را با بخشی که تام نقش یک پیانونواز متکبر کنسرت را بازی می کند، تنظیم کرده است. کادانس آغازی، جایی که جری داخل پیانو لوله می شود، نشان دهنده شوخ طبعی دیوانه وار بردلی است و نواختن نت تکراری زمانی که جری چندین بار به زمین می خورد و بلند میشود مانند نت اصلی آهنگ لیست نیست. بردلی می دانست که برای ایجاد یک کمدی تمام عیار باید نت های دیگری را نیز به کار گیرد.

این مسئله نشان دهنده این است که بردلی از ابتدای طراحی اولین کارتون تا آخر کار تولید در استودیوی هانا-باربرا با تام و جری همراه بوده است. همزمان با تصمیم MGM برای توقیف تولید کارتون، بردلی نیز بازنشسته شد. در هر حال، سبک آهنگ سازی بی نقص او و استفاده از ارکستر نمی توانست از سال هایی که جنی دایچ و چاک جونز با کمبود بودجه مواجه بودند جان سالم به در ببرد. زمانی که بودجه آن ها کاهش یافت نه تنها انیمیشن بلکه موسیقی نیز لطمه خورد.

اسکات بردلی یکی از پرشنونده ترین آهنگ سازان است. او همچنین یکی از معدود آهنگ سازانی بود که سبک خاص خودش را ایجاد کرد اما شهرتی پیدا نکرد. هر زمانی که وقتتان آزاد بود چند تا از ویدئو های بردلی را از کلکسیون خود انتخاب کنید و ببینید که سبک بردلی چگونه با گذشت زمان تغییر یافته است. مطمئن باشید که نا امید نمی شوید. او در 27 آوریل 1977 در 85 سالگی در چتزورث کالیفرنیا چشم از دنیا فروبست.

مرجع: harmonytalk.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: